Gruby kot - jak poradzić sobie z nadwagą u kota?
Psy i koty żyją w bliskim otoczeniu człowieka, dzielą z nim mieszkanie i są w pełni od niego zależne. Narażone są też na podobne problemy zdrowotne, wynikające ze statycznego stylu życia. Dlatego nadwaga i otyłość to częsty problem, nie tylko wśród ludzi, ale również i domowych zwierząt. Jak odchudzić grubego kota? To trudne zadanie dla opiekuna zwierzęcia, ale w pełni wykonalne.
Spis treści:
1. Z czego wynika nadwaga i otyłość u kotów?
3. Czy otyłość u kota jest niebezpieczna?
4. Jak poradzić sobie z nadwagą u kota?
Z czego wynika nadwaga i otyłość u kotów?
O nadwadze u kotów mówi się, gdy ich masa ciała wzrasta o 15-30% w stosunku do prawidłowej. Gruby kot (otyły) waży o 30% więcej, niż wynosi jego optymalna waga. Zarówno nadwaga, jak i otyłość u kota, to nadmierne nagromadzenie tkanki tłuszczowej w organizmie, w ilości, która przekracza fizjologiczne potrzeby i możliwości adaptacyjne zwierzęcia, ale spośród tych dwóch przypadłości otyłość jest chorobą. Gruby kot jest w podobnym stopniu narażony na poważne problemy zdrowotne jak otyły człowiek, dlatego bardzo ważne jest przeciwdziałanie otyłości wśród tych zwierząt.
Koty w naturze polują na drobną zdobycz (gryzonie, małe ptaki), dzięki czemu dostarczają sobie małe porcje pokarmu wiele razy w ciągu doby, zapewniając sobie przy tym optymalną ilość ruchu. Dlatego wśród dzikich, wolnożyjących kotów, otyłość nie występuje.
Na powstawanie otyłości u kotów niewychodzących wpływ ma kilka czynników:
● kastracja lub sterylizacja,
● starszy wiek,
● niska aktywność fizyczna,
● podawanie zbyt dużych ilości pokarmu (zbyt dużej dawki kalorii),
● choroby.
Sterylizacja i kastracja powodują u kotów ogromne zmiany hormonalne. Przyczyniają się do obniżenia stężenia hormonów płciowych (estrogenów i testosteronu), przez co rozregulowane zostają całe szlaki hormonalne w organizmie kota. Skutkiem tego jest, między innymi, zwiększone odczuwanie łaknienia. Koty po kastracji mają też obniżone zdolności metabolizmu tłuszczu - zbyt duża zawartość tego składnika w diecie powoduje u nich wzrost masy ciała, którego nie obserwuje się u kotów przed zabiegiem. Stan zaburzenia równowagi hormonalnej stabilizuje się po około kilkunastu tygodniach od zabiegu i to one są kluczowe dla utrzymania zdrowej sylwetki kota. W tym czasie trzeba odpowiednio żywić zwierzę, aby nie dopuścić do niepożądanego wzrostu masy ciała.
Nadwaga i otyłość u kotów zależą również od wieku. Częściej można spotkać grube koty w wieku 7-8 lat niż młodsze. U starszych kotów zwalnia metabolizm i zmniejsza się aktywność fizyczna - koci seniorzy mają mniej chęci do zabawy i są bardziej narażeni na choroby narządów ruchu.
Mała ilość ruchu u kotów niewychodzących, w połączeniu z wysokokaloryczną dietą, w dużym stopniu wpływa na ryzyko wystąpienia u nich otyłości. Naukowcy zaobserwowali na przykład, że koty w okresie jesienno-zimowym są mniej aktywne i pobierają o około 15% mniej pokarmu - opiekunowie grubych kotów rzadko uwzględniają to podczas planowania posiłków [5].
Jednak najczęstszą przyczyną otyłości u kotów są błędy żywieniowe. Podczas podawania pokarmu dla zwierząt powinniśmy sugerować się instrukcjami, znajdującymi się na opakowaniu oraz własnymi obserwacjami zwierzęcia. Porcje jedzenia powinny być dopasowane do indywidualnych cech zwierzęcia. Jeśli kot zaczyna tyć na podanych dawkach, należy je obniżyć i odwrotnie - jeśli chudnie, to zwiększyć. Łatwo przesadzić, zwłaszcza z ilością suchej karmy. Warto wiedzieć, że karma sucha jest bardziej kaloryczna niż mokra - 100 g karmy suchej ma przeciętnie 4 razy większą kaloryczność niż 100 g pokarmu z puszki czy saszetki.
Rzadszym czynnikiem, prowadzącym do otyłości u kotów, są choroby endokrynologiczne (np. niedoczynność tarczycy czy nadczynność kory nadnerczy), stres, a także choroby układu ruchu, które uniemożliwiają lub utrudniają aktywność.
Jak wygląda gruby kot?
Poprawna masa ciała kota uzależniona jest od: rasy, płci, wieku oraz różnic indywidualnych, dlatego prawidłowa powinna być określana indywidualnie. Nie wszyscy opiekunowie kotów zdają sobie sprawę z tego, że ich zwierzę jest otyłe lub ma nadwagę. Często jesteśmy przekonani o tym, że kot po prostu “dobrze wygląda”. Jak rozpoznać, że kot ma problem z nadmierną masą ciała? Należy ocenić kondycję ciała zwierzęcia, czyli BCS (ang. body condition score)
Kot o prawidłowej masie ciała:
- oglądany z góry powinien przybierać kształt klepsydry - ma delikatne wcięcie za żebrami,
- żebra są łatwo wyczuwalne pod niewielką warstwą tkanki podskórnej
- nie ma „wałeczków” i „fałdek” tłuszczu na brzuchu. U grubego kota:
- żebra są trudno lub zupełnie niewyczuwalne,
- dolny zarys brzucha znajduje się na tym samym, bądź niższym poziomie niż zarys klatki piersiowej,
- odcinek jamy brzusznej jest szerszy niż odcinek klatki piersiowej.
