O czym świadczy miauczenie kota?

Spis treści:

1. Dlaczego kot miauczy? Przyczyny mogą być różne
2. Nie tylko miauczenie – jakie jeszcze dźwięki kota możesz usłyszeć?
3. Ciekawostki o dźwiękach kotów – które z nich już znasz?
4. Jak reagować na miauczenie kota?
   
   

Dlaczego kot miauczy? Przyczyny mogą być różne

Miauczenie to odgłos charakterystyczny dla kotów. Może być sygnałem lub symptomem, a opiekunowie mruczących czworonogów często potrafią odróżniać sposób miauczenia swojego pupila i reagować stosownie do okoliczności. Kiedy miauczenie jest powodem do niepokoju, a kiedy wyrazem sympatii lub zadowolenia?

Miauczenie kota, szczególnie długie, nieprzyjemne dla ucha zawodzenie, niekiedy może mocno niepokoić opiekuna. Nie zawsze jednak jest ono powodem do obaw. Może bowiem oznaczać między innymi:

• okres godowy, tzw. ruję – taki dźwięk służy wtedy przyciągnięciu potencjalnego partnera. Najczęściej można usłyszeć go w nocy, szczególnie wśród zwierząt żyjących półdziko, ponieważ domowe mruczki zwykle poddawane są zabiegowi kastracji bądź sterylizacji, co z wielu względów jest zalecane przez specjalistów;
• emocje związane z intensywną zabawą;
• wejście pupila w okres dojrzewania bądź starości;
• chorobę zwierzęcia, często wiążącą się z bólem.
  
  

Pozostałe typy miauczenia kota mogą być również sposobem na komunikację z opiekunem. W ten sposób Twój czworonożny przyjaciel powie Ci, że jest głodny, zaprasza Cię do zabawy albo po prostu chce się z Tobą przywitać. Miauczący kot równie dobrze może też wyrażać swoją radość z wielu innych powodów.

Czasem miauczenie kota może mieć też poważniejsze przyczyny. Poza chorobami i bólem (miauczenie i mruczenie często pełni funkcję samouspokajającą czy nawet „przeciwbólową”), źródłem wokalizacji bywa zdenerwowanie. Charakterystyczna dla zwierząt w podeszłym wieku dezorientacja, związana przede wszystkim z osłabieniem zmysłów, może wywołać reakcję w postaci pojawienia się kocich odgłosów. Niekiedy dźwięk wydawany przez czworonoga stanowi wyraz strachu lub próbę pozbycia się potencjalnego przeciwnika. Jeżeli nadmierna wokalizacja występuje u mruczka po opuszczeniu przez Ciebie domu, wina może leżeć w lęku separacyjnym.

Miauczenie kota jest również typowe dla kociej młodej mamy oraz jej potomstwa. To po prostu sposób na komunikację pomiędzy nimi. Kiedy mały kotek miauczy, najprawdopodobniej próbuje porozumieć się ze swoją mamą, na przykład wyrażając wtedy uczucie głodu.

Pamiętaj, że choć miauczenie kota nie musi oznaczać niczego poważnego, nie można tego wykluczyć. Dlatego, jeśli zauważysz u swojego pupila nadmierną wokalizację o niepewnej przyczynie, zabierz go do lecznicy na badania. Gdy lekarz weterynarii wykluczy przyczyny zdrowotne, pomocna może być również konsultacja z kocim behawiorystą

Nie tylko miauczenie – jakie jeszcze dźwięki kota możesz usłyszeć?

Do najbardziej znanych odgłosów kota należą miauczenie i mruczenie, jednak to zdecydowanie nie wszystkie dźwięki w repertuarze tych zwierząt – Twój ulubieniec potrafi wydawać ich nawet ok. 60! Dla porównania pies potrafi komunikować się za pomocą ok. 8 tonów. Koty najczęściej używają określonych odgłosów w specyficznych dla nich sytuacjach. Do często wydawanych przez nie dźwięków należą:

• prychanie i syczenie – Twój czworonożny przyjaciel nie jest zadowolony, taki odgłos to oznaka jego defensywnej postawy. Kiedy złość sięga zenitu, odgłosy kota przeradzają się w warczenie, a nawet zaczynają przypominać ryczenie;
• trajkotanie – charakterystyczny, przerywany dźwięk kota, mogący przypominać klekotanie. Najczęściej pojawia się u mruczków obserwujących swoją zdobycz. Zwierzęta wydają go, szybko poruszając przy tym szczęką;
• ćwierkanie – pupil chce poinformować Cię o swojej potrzebie lub po prostu radośnie Cię wita. U niektórych kotów może to oznaczać także ekscytację ze względów innych niż powrót opiekuna, a także… frustrację, najczęściej związaną z niemożnością schwytania potencjalnej zdobyczy – te podobne do piszczenia dźwięki usłyszysz, gdy Twój ulubieniec dostrzeże przez szybę np. ptaki na balkonie.

Ciekawostki o dźwiękach kotów – które z nich już znasz?

Wiesz już, że koty potrafią wydawać z siebie ponad 60 różnych dźwięków. Jednak to nie jedyna ciekawostka na temat odgłosów wydawanych przez te zwierzęta:

• najbardziej „gadatliwe” są rasy orientalne – szczególnie koty syjamskie. Do kocich milczków należą z kolei przede wszystkim koty perskie;
• koty potrafią wydawać dźwięki zarówno na wdechu, jak i na wydechu;
• każdy kot miauczy w inny sposób – najczęściej opiekunowie kilku czworonogów potrafią bez trudu określić, który z nich właśnie wydaje z siebie dany odgłos;
• mruczenie nie musi oznaczać kociego zadowolenia – wbrew obiegowej opinii dźwięk ten może sygnalizować wiele emocji, w tym strach, a nawet ból. Ma on niemal tyle samo odcieni, co miauczenie kota. Aby rozpoznać intencje czworonoga, należy zwrócić uwagę przede wszystkim na jego mowę ciała.
  
  

Jak reagować na miauczenie kota?

Zależnie od momentu i rodzaju wydawanego odgłosu, miauczące koty mogą być przyczyną zadowolenia lub, wręcz przeciwnie, niepokoju opiekuna. Najczęściej ulubieniec popiskujący z radości na nasz widok to cudowne powitanie, jednak już zawodzące nocą zwierzę z pewnością nie wzbudza pozytywnych emocji. Dlatego warto wiedzieć, jak poradzić sobie z nadmiernym miauczeniem kota.

Jeżeli wydawane przez Twojego pupila odgłosy pojawiają się ze względu na okres rui, a Ty nie chcesz, aby się rozmnażał, najlepszym wyjściem będzie kastracja lub sterylizacja. Pamiętaj, że tego typu zabiegi są wskazane z wielu względów, w tym przede wszystkim zachowania zdrowia fizycznego i psychicznego Twojego ulubieńca.

Kiedy miauczenie kota wynika z chęci zwrócenia na siebie uwagi, a przy tym masz całkowitą pewność, że jest jedyną przyczyną takiego zachowania pupila, postaraj się nagradzać go, kiedy zachowuje się spokojnie. W momencie, gdy głośno miauczy i domaga się uwagi, nie powinno się mu jej dawać. To samo dotyczy zwierząt proszących o jedzenie poza stałymi porami karmienia. Czasem trudno jest nie ulec błagalnemu spojrzeniu czworonoga, pamiętaj jednak, że nadmiar kalorii może poważnie odbić się na jego zdrowiu. Z tego powodu przekąski powinny pokrywać nie więcej niż 10% dziennego zapotrzebowania mruczka na energię pokarmową. Warto wybierać karmy uzupełniające (tzw. kocie przysmaki), które zostały stworzone z myślą o naszych mruczących ulubieńcach. Nie należy również częstować zwierzęcia nieodpowiednimi produktami, na przykład tymi pochodzącymi z obiadu opiekuna. Takie jedzenie jest dla kota bardzo szkodliwe, a niekiedy nawet trujące.

Koty nadmiernie wokalizujące ze względu na podeszły wiek często są zagubione i zdezorientowane, dlatego potrzebują wsparcia swojego opiekuna. W trudniejszych przypadkach konieczne może być włączenie środków farmakologicznych, które zmniejszą odczucia stresowe. Zawsze jednak dobór i podawanie leków powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza weterynarii.

W przypadku, gdy miauczenie kota związane jest z lękiem separacyjnym, najlepszym rozwiązaniem będzie konsultacja z behawiorystą. Niekiedy sposobem na zmianę sytuacji może być również adopcja drugiego kota, który stanie się towarzyszem Twojego pupila. Pamiętaj jednak, że takie rozwiązanie jest czaso- i pracochłonne, ponieważ zarówno kot, który pojawił się w domu, jak i obecny członek rodziny muszą przejść przez proces socjalizacji z izolacją. Właściwe zapoznanie ze sobą mruczków jest niezwykle ważne dla powodzenia całego przedsięwzięcia.

Oczywiście przed wprowadzeniem któregokolwiek z rozwiązań istotne jest upewnienie się co do przyczyny częstego miauczenia kota, szczególnie w celu wykluczenia choroby. Jeżeli Twój pupil nie jest wykastrowany lub wysterylizowany, niekoniecznie musi to być przyczyną wokalizacji, a częste, smętne odgłosy zwierzęcia nie zawsze są oznaką nudy. Pamiętaj, że znacznie bezpieczniej jest założyć, że zwierzę jest chore i wybrać się z nim do lecznicy niż zignorować ten symptom i przeoczyć poważny problem. Przyczynę miauczenia kota możesz poznać dopiero po dokładnym zbadaniu zwierzęcia przez lekarza weterynarii.

Miauczenie kota może oznaczać całą gamę emocji. Wskazówką do ich rozszyfrowania jest choćby obserwacja mowy ciała Twojego czworonożnego przyjaciela. Zawsze jednak warto skonsultować swoje przypuszczenia z lekarzem weterynarii, ponieważ nadmierna wokalizacja może świadczyć o różnych schorzeniach. Lepiej przekonać się, że zwierzęciu nic nie dolega niż zignorować potencjalny problem.