Często lekarz weterynarii, szczególnie po zabiegach operacyjnych, zaleca noszenie przez psa kołnierza ochronnego. Część osób wierzy, że zwierzę samo wyliże sobie rany i bagatelizuje rolę tego akcesorium. Podpowiadamy, dlaczego i w jakich sytuacjach powinno się stosować kołnierz u czworonoga, jakie są rodzaje kołnierzy i jak przyzwyczaić do nich zwierzę, by nie czuło dyskomfortu podczas noszenia.
Spis treści:
-
Kołnierz ochronny dla psa - kiedy nasz pupil powinien go nosić?
- Rodzaje kołnierzy ochronnych dla psów
- Twardy
- Miękki
- Okulistyczny
- Oponka i dmuchany
- Jak przyzwyczaić psa do kołnierza ochronnego?
- Nie ulegaj błaganiom psa
Kołnierz ochronny dla psa – kiedy nasz pupil powinien go nosić?
Pies powinien nosić kołnierz, gdy zaleci to lekarz weterynarii, a najczęściej zdarza się to po operacjach. W ten sposób możemy zapobiegać temu, że zwierzę zdejmie sobie opatrunek, połknie go, a także przeciwdziałać wylizywaniu ran. Mitem jest to, że wylizywanie ran przez psa przyspiesza gojenie. W ślinie zwierzęcia znajduje się dużo bakterii, które mogą wywołać zakażenie, rana będzie się źle goić i potrzebne będzie włączenie do leczenia antybiotyków. Dodatkowo język czworonoga ma chropowatą powierzchnię, która powoduje rozdrapywanie ran. Założenie kołnierza pooperacyjnego i przestrzeganie zaleceń lekarza weterynarii co do długości noszenia jest więc niezbędne.
Kołnierz pomaga również w przypadku chorób skóry, które powodują świąd. Pies chce się wylizywać, żeby poczuć ulgę, ale jest ona chwilowa. Swędzenie się zaognia i z czasem jest jeszcze gorzej. Kołnierz zapobiega nadmiernemu wylizywaniu swędzących miejsc i przyspiesza rekonwalescencję.
Niektóre czworonogi mają problemy behawioralne, skutkujące samookaleczaniem się. Ze stresu wylizują skórę, gryzą własne boki lub łapy, wskutek czego powstają rany. Kołnierz zapobiega tego rodzaju zachowaniom, ale w przypadku takich problemów należy zgłosić się do behawiorysty i lekarza weterynarii, którzy być może (poza treningami) wdrożą terapię farmakologiczną.
Często przy problemach okulistycznych pies odczuwa swędzenie oraz ból oczu i ich okolic. Stara się wtedy ulżyć sobie, drapiąc się łapami po głowie. Ostre pazury mogą wówczas spowodować uszkodzenie oczu. Kołnierz zapobiegnie również tego typu niebezpieczeństwu.
Rodzaje kołnierzy ochronnych dla psów
Twardy kołnierz ochronny
Najbardziej popularny, długi kołnierz, wykonany z twardego, półprzezroczystego plastiku, zakładany na obrożę. Odpowiednio dobrany powinien pasować do rozmiaru obroży, czyli obwodu szyi psa, i wystawać odrobinę za koniuszek nosa zwierzęcia. Zwykle stosowany jest po operacjach, aby zapobiegać lizaniu, w przypadku świądu skóry czy oczu. W kołnierzu twardym zwierzę może pić i jeść, nie trzeba więc zdejmować go na ten czas, ewentualnie można postawić miski na podwyższeniu. Łatwo się składa.
Może być problematyczny dla bardzo energicznych czworonogów, które dużo się ruszają i całym ciałem okazują radość. Zwierzę będzie obijało się nim lub zaczepiało o ściany, meble i ludzi. Konieczne jest przyzwyczajenie do niego psa, pomagając mu pozytywnymi wzmocnieniami, np. smakołykami.
Cena: w zależności od rozmiaru to 20–100 zł.
Kołnierz miękki
Kształtem, jak kołnierz twardy, przypomina abażur lampy lub stożek. Odróżnia go od twardego materiał, z jakiego jest wykonany, a jest to miękka tkanina, wsparta stelażem zapobiegającym zmianie kształtu. Jest elastyczny i można go złożyć. Nie zawsze da się go zintegrować z obrożą, zakłada się go bezpośrednio na szyję. Czasami może się poluzować, ułatwiając zwierzęciu zdjęcie go, dlatego należy częściej sprawdzać, czy dobrze przylega do szyi. Jeśli pies jest bardzo kreatywny w zdejmowaniu z siebie szelek czy obroży, nie będzie to dla niego odpowiedni kołnierz.
Wykorzystana do produkcji tego typu kołnierza tkanina powoduje, że trudniej utrzymać go w czystości, szczególnie jeśli pies obficie się ślini lub gubi dużo sierści.
Będzie odpowiedni dla delikatniejszych czworonogów, które źle się czują w cięższym kołnierzu plastikowym.
Cena: zależnie od rozmiaru, do 100 zł.
Kołnierz okulistyczny
Kształt i materiał, z jakich wykonuje się kołnierz okulistyczny, jest taki sam, jak w przypadku kołnierza miękkiego. Jedyną różnicą są dodatkowe pasy, przechodzące na czubku kołnierza naokoło głowy psa, tworząc coś na kształt litery X. Zapobiega dotykaniu łapami do oczu i jest stosowany po operacjach i zabiegach okulistycznych. Ze względu na dodatkowe stelaże naokoło głowy jedzenie czy picie wody będzie utrudnione.
Cena: zależnie od rozmiaru, do 90 zł.
Kołnierz oponka i dmuchany
Kołnierz typu oponka przypomina obrożę, ale bardzo grubą i miękką, lub poduszkę pod głowę, używaną w czasie podróży samolotem. Otacza szyję, a ponieważ jest wypełniony nylonowymi rolkami lub innym, podobnym materiałem (bądź dmuchany powietrzem), tworzy przestrzeń naokoło, blokującą psu możliwość lizania przednich części ciała. Jest najwygodniejszy i najbardziej komfortowy dla czworonoga – nie ogranicza pola widzenia.
Nie zapobiega lizaniu ogona i okolic dolnych partii łap czy drapaniu się po głowie.
Cena: jest najdroższym z kołnierzy i cena za duży rozmiar może wynieść ponad 100 zł.
Jak przyzwyczaić psa do kołnierza ochronnego?
Jeśli pies ma nosić kołnierz ograniczający pole widzenia, przede wszystkim w miarę możliwości przygotuj mieszkanie. Usuń obiekty, o które zwierzę mogłoby się zaczepić, takie jak figurki, rośliny doniczkowe czy niepotrzebne meble. Ustaw posłanie czworonoga bliżej miski z wodą, w przestronnym miejscu, żeby nie musiał pokonywać w kołnierzu całego mieszkania, aby się napić.
Jeśli nie jest to nagły wpadek i zwierzę ma zaplanowaną operację, można zacząć przyzwyczajać je do kołnierza dużo wcześniej. Po zakupie kołnierza u lekarza weterynarii zacznij ćwiczenia z psem. Daj mu powąchać akcesorium i nagradzaj smakołykami za podejście i wąchanie go. Załóż kołnierz na obrożę, jeśli to konieczne, i spróbuj założyć go zwierzęciu. Daj czworonogowi postać w kołnierzu i często nagradzaj za spokojne zachowanie. Zachęć do przejścia kilku kroków i podawaj smakołyki co krok. Powtarzaj czynność, wydłużając czas noszenia kołnierza.
Pamiętaj, że po operacji pies nie będzie mógł jeść co najmniej kilka godzin, a będzie musiał mieć założony kołnierz. Im wcześniej przyzwyczaisz zwierzę do tego, że ma coś na szyi i jego pole widzenia się zmienia, tym lepiej będzie czuło się po operacji. Nagradzaj psa w ciągu dnia, kiedy musi nosić kołnierz. Zapewnij mu też zajęcie, np. wylizywanie zabawek wypełnionych miękkim jedzeniem, zabawę matami do lizania lub węchowymi.
Nie ulegaj błaganiom psa
Pamiętaj, że pies po operacji prawdopodobnie będzie ciągle przychodził i prosił o zdjęcie kołnierza. Często opiekunowie zdejmują akcesorium, myśląc, że skoro mają zwierzę na oku, to nic się nie stanie. Nie można jednak patrzeć na czworonoga bez przerwy, a wystarczy sekunda nieuwagi, by zaczął wylizywać swędzącą ranę. Każdy taki moment to ryzyko wdania się infekcji lub zniszczenia szwów. Lepiej więc nie zdejmować kołnierza, niż ciągle obserwować psa. Szybsza rekonwalescencja to krótszy okres noszenia kołnierza.
