Określenie idealnej, dziennej porcji jedzenia dla psa jest bardzo istotne, szczególnie w profilaktyce otyłości i chorób towarzyszących. Nieodpowiednie dawkowanie pokarmu przyczynia się do problemów zdrowotnych czworonogów. Od czego zależy zapotrzebowanie energetyczne psa? Jak obliczyć, ile karmy dla psa należy podawać każdego dnia?
Spis treści:
POLECANE PRODUKTY
ILE KARMY DLA PSA? NAJWAŻNIEJSZE ZASADY
Najważniejszą zasadą jest podawanie psu tyle jedzenia, ile dokładnie potrzebuje. W dalszej części artykułu podajemy wzór na obliczenie zapotrzebowania energetycznego zwierzęcia, dzięki czemu można dokładnie określić dzienną porcję karmy dla psa.
Dorosłego psa należy karmić 2-3 razy dziennie. Zbyt duże porcje pokarmu podane jednorazowo pogarszają trawienie i prowadzą do niestrawności. U ras predysponowanych, przeładowanie żołądka pokarmem i gwałtowny ruch, sprzyjają rozszerzeniu i skrętowi żołądka. Podawanie pokarmu tylko raz dziennie prowadzi też do bardziej łapczywego jedzenia, podczas którego pies połyka powietrze, czego konsekwencją są wzdęcia. Dwie- trzy porcje karmy dziennie ograniczają gwałtowne napady głodu między posiłkami oraz tzw. żebranie.
Psy mają tendencję do przejadania się, dlatego zwierzęta te nie powinny mieć stale pełnej miski. Grozi to rozwojem nadwagi i otyłości. Karmienie powinno odbywać się w określonych godzinach, co sprzyja kształtowaniu prawidłowych nawyków, ale także utrzymaniu tzw. komfortu trawiennego.
Jeśli zdecydujemy się również na podawanie smakołyków dla psów, powinniśmy pamiętać, że mogą one dostarczać maksymalnie 10% dziennej dawki energetycznej. Od dobowej porcji jedzenia dla psa powinniśmy odjąć ilość, będącą równoważnikiem kalorycznym przekąski.
ILE KARMY DLA PSA NA POSZCZEGÓLNYCH ETAPACH ŻYCIA?
Młode psy przez pierwsze 3-4 tygodnie życia są całkowicie zależne od matki. To ona kontroluje ilość pokarmu, spożywaną przez szczenięta. W ciągu pierwszego tygodnia życia suka karmi noworodki 6-12 razy na dobę. Zjadają przy tym około 15 ml mleka na 100 g masy ciała dziennie. Następnie częstotliwość karmienia spada do 4-6 razy na dobę.
Po 3-4. tygodniu życia można wprowadzić do diety szczenięcia stałe pokarmy. Należy rozpocząć od podawania niewielkich ilości wilgotnej karmy lub suchych granulek, namoczonych w preparacie mlekozastępczym lub wodzie.
Około 6.-8. tygodnia życia następuje odsadzenie dietetyczne szczeniąt - suka przestaje karmić swoje młode. Jednak szczenięta powinny pozostać pod jej opieką do około 8.-9. tygodnia życia, aby ich rozwój psychologiczno-społeczny zachodził prawidłowo. Ich dieta powinna opierać się na pełnoporcjowym pokarmie (suchym lub mokrym).
Po odsadzeniu od mleka matki, karmienie szczeniaka powinno być wykonywane z następującą częstotliwością:
- od 6. do 8. tygodnia życia - 4-5 porcji dziennie,
- od 8. tygodnia do 6. miesiąca życia - 3-4 porcje dziennie,
- po 6. miesiącu życia - 2-4 porcje dziennie,
- od 7. miesiąca życia - 2-3 razy dziennie.
Porcje pokarmu powinny być określane indywidualnie dla każdego psa. Ilość podawanego pokarmu zależy od wieku, wielkości rasy i stanu zdrowia psa. U psów rosnących zapotrzebowanie na energię jest wyższe niż u dorosłych osobników. Rasy miniaturowe i małe dużo szybciej osiągają masę ciała dorosłego osobnika, a co za tym idzie, wcześniej powinny przejść na sposób żywienia psów dorosłych. Małe i miniaturowe rasy osiągają dorosłe rozmiary około 6.-10. miesiąca życia, a duże i olbrzymie około 18.-24. miesiąca życia. Większe zapotrzebowanie energetyczne mają psy niepoddane zabiegowi kastracji lub sterylizacji. Z kolei, zapotrzebowanie energetyczne psów seniorów, jest mniejsze niż u zwierząt w sile wieku. Psy stają się mniej aktywne i często pojawiają się u nich choroby układu kostno-stawowego. Wszystko to zwiększa ryzyko wystąpienia otyłości.
ILE GRAM KARMY DLA SZCZENIAKA, A ILE DLA DOROSŁEGO PSA?
Aby określić, ile karmy powinien otrzymywać pies w ciągu dnia, musimy zacząć od ustalenia dziennego zapotrzebowania energetycznego naszego czworonoga. Zapotrzebowanie energetyczne to energia, którą każdego dnia trzeba dostarczyć psu z pożywieniem. Jest to optymalna ilość kalorii, która pozwala psu prawidłowo funkcjonować. Do obliczenia zapotrzebowania energetycznego psa służą specjalne wzory:
RER = 70 x masa ciała psa0,75
DER = k x RER
- RER (ang. resting energy requirement) - spoczynkowe zapotrzebowanie na energię
- DER (ang. daily energy requirement) - dzienne zapotrzebowanie energetyczne
- k - współczynnik przeliczeniowy określający aktywność fizyczną naszego psa
Przykładowe wartości „k” dla różnych psów:
- szczenię do 4-5 miesiąca życia - 3
- szczenię do 8-12 miesiąca - 2,5
- pies dorosły sterylizowany - 1,6
- pies dorosły niesterylizowany - 1,8
- pies trenujący lekko - 2,0
- pies trenujący średnio - 3
- piec ciężko trenujący - 4-8
- suka do ok. 6 tygodnia ciąży - 1,8
- suka w ostatnim trymestrze - 3
Jeśli takie obliczenia są dla nas zbyt skomplikowane, możemy zwrócić się o pomoc do lekarza weterynarii, który dokładnie określi, jakie jest zapotrzebowanie energetyczne naszego czworonoga.
Znając zapotrzebowanie energetyczne psa, możemy obliczyć, ile karmy dla psa stanowi porcję idealną. Sprawdzamy na etykiecie gotowej karmy, ile kalorii znajduje się w 100 g produktu, a następnie, przy pomocy wagi kuchennej, odmierzamy odpowiednią ilość pokarmu. Jeśli, oprócz suchego jedzenia, podajemy psu również karmę mokrą i przysmaki, należy wszystkie te elementy uwzględnić podczas obliczeń.
ILE KARMY DLA PSA, ABY GO NIE PRZEKARMIĆ?
Psy tyją, kiedy spożywają zbyt dużo kalorii. Nadwaga i otyłość zwiększają ryzyko rozwoju takich chorób, jak cukrzyca typu 2. czy schorzenia układu kostno-stawowego. Dlatego tak ważne jest, aby zadbać o prawidłowe porcje pokarmu i zachowanie odpowiedniej częstotliwości karmienia. Jeśli pies otrzymuje dwa posiłki dziennie o kaloryczności zgodnej z jego zapotrzebowaniem, a mimo wszystko prosi o więcej, starajmy się odwracać jego uwagę zabawą lub zabierzmy go na spacer.
Psa należy też regularnie ważyć i kontrolować wygląd jego sylwetki. Za optymalną kondycję ciała uważa się stan, gdy u psa:
- kości kręgosłupa, łopatki, żebra i miednica nie są widoczne, ale łatwo wyczuwalne,
- na żebrach wyczuwalna jest jedynie cienka warstwa tkanki tłuszczowej,
- występuje wyraźne wcięcie w odcinku lędźwiowym (patrząc z góry) oraz delikatne podkasanie brzucha (patrząc z boku).
