Obniżenie nastroju u czworonoga ma wiele różnych przyczyn. Może to być gorszy dzień lub chwilowy brak apetytu spowodowany czynnikami zewnętrznymi. Jeśli jednak pies jest smutny i nie chce jeść przez dłuższy czas, powinno to wzbudzić niepokój opiekuna. Jak rozpoznać, że z naszym podopiecznym dzieje się coś złego?
Spis treści:
- Smutny pies – jakie są objawy apatii u zwierzęcia?
- Smutny pies – przyczyny apatii związane z potrzebami behawioralnymi psa
- Smutny pies – przyczyny apatii związane ze stanem fizycznym czworonoga
Smutny pies – jakie są objawy apatii u zwierzęcia?
Osowiały pies to widok, który smuci każdego kochającego opiekuna. W przypadku, gdy brak aktywności u zwierzęcia jest chwilowy i potrafimy ustalić jego przyczynę (może nią być np. wysoka temperatura powietrza latem), możemy uznać to za coś naturalnego. Rzeczywisty problem pojawia się wtedy, gdy niepokojące objawy utrzymują się dłużej niż jeden dzień. Należą do nich:
- brak apetytu,
- utrata energii,
- brak chęci do zabawy,
- przedłużone okresy snu,
- brak chęci wychodzenia na spacer.
Takie oznaki apatii u zwierzęcia nie powinny być bagatelizowane. Mogą one świadczyć o niezaspokojonych potrzebach czworonoga, a także o problemach psychicznych (emocjonalnych) lub zdrowotnych.
Smutny pies – przyczyny apatii związane z potrzebami behawioralnymi psa
Potrzeby psa można podzielić na stałe, bezpośrednio wpływające na jego funkcjonowanie, i okresowe, konieczne do utrzymania dobrego samopoczucia, których brak nie powoduje żadnych zaburzeń zdrowotnych.
Do potrzeb stałych zalicza się:
- odpowiednie odżywianie,
- optymalną ilość snu,
- pielęgnację,
- zapewnienie poczucia bezpieczeństwa.
Potrzebami okresowymi są natomiast:
- ruch,
- zabawa,
- stymulacja umysłowa,
- rozmnażanie się.
Jeżeli zastanawiamy się, dlaczego pies nie chce jeść i wydaje się pozbawiony chęci do życia, powinniśmy w pierwszej kolejności przeanalizować warunki funkcjonowania, jakie zapewniamy czworonogowi pod naszym dachem. Często zdarza się, że zwierzęta pozbawione możliwości zaspokojenia podstawowych potrzeb behawioralnych z biegiem czasu popadają w apatię, a nawet w depresję.
W ustaleniu konkretnej przyczyny, dla której pies jest smutny, pomaga przeanalizowanie zmian, jakie w ostatnim czasie zaszły w życiu zwierzęcia. Na przykład jego poczucie bezpieczeństwa może być zaburzone, gdy w domu pojawi się małe dziecko bądź inne zwierzę.
Zmiana miejsca zamieszkania również jest stresogenna dla naszych czworonożnych przyjaciół. Jeżeli zwierzę zostało niedawno przygarnięte ze schroniska, może tęsknić za tamtejszymi opiekunami lub innymi czworonożnymi mieszkańcami ośrodka. W takim przypadku zaleca się cierpliwość i wyrozumiałość, ponieważ pies potrzebuje czasu i naszej uwagi, aby poczuć się bezpiecznie w nowym domu. Częste spacery, pieszczoty i zabawy zazwyczaj rozwiązują problem. Gdy jednak tak się nie dzieje, warto udać się na konsultację do behawiorysty.
Poczucie osamotnienia dotyka nie tylko psy adoptowane. Jeżeli opiekun często wychodzi z domu, zostawiając zwierzę samo, może ono czuć się porzucone i manifestować to w różny sposób. Wiele psów reaguje wówczas głośnym szczekaniem lub skomleniem, a także niszczeniem przedmiotów znajdujących się w ich otoczeniu. Inne natomiast stają się smutne i tracą energię do życia. Jeżeli zauważamy, że nasz czworonożny towarzysz źle znosi rozłąkę, możemy rozważyć pozostawienie na jego posłaniu koszulki przesiąkniętej naszym zapachem. Warto również zadbać o to, aby zwierzę nie nudziło się pod naszą nieobecność. Na rynku dostępne są różne zabawki i gryzaki, które umilają naszemu podopiecznemu czas.
Smutny pies – przyczyny apatii związane ze stanem fizycznym czworonoga
Niekiedy przyczyną apatii u czworonoga jest zmiana jego stanu fizjologicznego. Smutny pies po kastracji lub sterylizacji przyzwyczaja się do nowej sytuacji. Zabieg, choć jest raczej bezpieczny, nie należy do najprzyjemniejszych przeżyć (sam fakt pobytu w klinice weterynaryjnej jest dla wielu zwierząt stresujący). W okresie rekonwalescencji gospodarka hormonalna organizmu stabilizuje się na nowo, co może skutkować brakiem aktywności u czworonoga. Znając przyczynę chwilowego obniżenia nastroju zwierzęcia, możemy być spokojni o jego zdrowie fizyczne i psychiczne. Jednocześnie powinniśmy okazywać podopiecznemu dużo wsparcia i miłości, aby szybko doszedł do siebie.
Gdy pies nie chce jeść i jest osowiały, a dodatkowo mamy podejrzenie, że cierpi, należy sprawdzić, czy apatii nie towarzyszą inne objawy. Oprócz ciągłego braku apetytu niepokojące dla opiekuna powinny być takie sygnały, jak:
- suchy nos,
- głośne dyszenie,
- problemy z wypróżnianiem się,
- problemy z poruszaniem się,
- wzdęcia,
- nieprzyjemny zapach z pyszczka,
- skomlenie,
- wymioty,
- zmiana koloru dziąseł,
- katar,
- łzawienie oczu.
Jeżeli zauważymy u czworonoga któreś z wymienionych wyżej objawów, powinniśmy niezwłocznie zgłosić się do kliniki weterynaryjnej. Osowiałość i niechęć do jedzenia mogą świadczyć m.in. o problemach zdrowotnych układu pokarmowego psa. Niekiedy lekarz weterynarii diagnozuje w takich przypadkach chorobę, jednak często zdarza się również, że przyczyną braku apetytu u psa okazuje się niestrawność i/lub ból żołądka wywołany spożywaniem nieodpowiedniego pokarmu. Dlatego tak ważne jest, aby wybierać pożywienie dla zwierząt, które jest kompletne i zbilansowane odpowiednio do potrzeb naszych czworonożnych przyjaciół. Zmiana diety psa na prawidłową- jeśli dotychczasowe menu takie nie jest- może sprawić, że będzie on chętniej sięgał po jedzenie, a apatia i brak energii miną bezpowrotnie. Warto też skorzystać z porady dietetyka lub z tabel żywienia, które znajdują się na etykietach gotowych pokarmów dla zwierząt. Pomaga to ustalić prawidłowe porcjowanie posiłków, dzięki czemu jesteśmy w stanie zapewnić psu odpowiednią dla jego potrzeb ilość składników odżywczych i liczbę kalorii. Ważną uwagą jest również to, aby nasz podopieczny miał stały dostęp do świeżej i czystej wody. Odwodnienie organizmu również może być przyczyną, dla której pies jest smutny i pozbawiony energii. W przypadku wątpliwości związanych z prawidłowym żywieniem psa warto skorzystać z porady lekarza weterynarii.
