Biegunka u kota to dość częsta, a jednocześnie uciążliwa przypadłość, z którą muszą zmierzyć się opiekunowie mruczących czworonogów. Na wystąpienie tego objawu może mieć wpływ wiele czynników, takich jak zakażenie, zmiana diety, stres czy nieodpowiednie leki. Znajomość dodatkowych objawów pozwala podjąć odpowiednie kroki i uzyskać właściwąą pomoc. Dowiedz się, dlaczego kot ma biegunkę, na co należy zwrócić uwagę podczas obserwacji zwierzęcia, a także jak postępować, aby zapewnić mu szybki powrót do zdrowia.
Biegunka u kota – przyczyny
Biegunka u kota jest jednym z tych objawów chorobowych, które dają się we znaki nie tylko zwierzęciu, ale też opiekunowi. Mimo że stojąca za tym przyczyna może być zupełnie niegroźna, jak np. zjedzenie zbyt dużo kociej trawki, nie należy bagatelizować tych czy innych oznak złego samopoczucia, nawet jeśli nie wyglądają na zagrażające życiu. Warto też przeprowadzić małe dochodzenie, co wcześniej robił kot. Biegunka sama w sobie wynika najczęściej z następujących sytuacji:
- zatrucia,
- zarażenia pasożytami,
- alergii lub nietolerancji pokarmowej,
- stresu,
- zepsutego jedzenia,
- zmiany diety lub przekarmienia,
- negatywnej reakcji na leki,
- chorób trzustki, jelit czy żołądka,
- innych chorób wewnętrznych (np. układu odpornościowego lub przewodu pokarmowego).
Niezależnie od tego, czy na biegunkę miało wpływ jedzenie, którym nie można karmić kota, a do którego sam się dobrał pod nieobecność lub nieuwagę opiekuna, czy jest to stan przejściowy związany z przeprowadzką do innego mieszkania, warto skonsultować objawów z lekarzem weterynarii, o ile nie miną samoczynnie w ciągu dwóch dni. Wczesna diagnostyka pozwala wyeliminować inne ewentualne komplikacje.
Jak długo trwa biegunka u kota?
To, ile trwają wymioty i biegunka u kota, może się różnić w zależności od przyczyny oraz samego osobnika, niemniej jednak zwykle mówi się o kilku godzinach, a najdalej kilku dniach. Jeśli stan ten nie minie w ciągu dwóch dni, należy umówić wizytę u lekarza weterynarii, ponieważ takie objawy bywają pierwszym sygnałem poważniejszych problemów chorobowych. W ramach ustalenia przyczyny i zaproponowania odpowiedniego leczenia lekarz zleci badania, np. krwi czy kału.
Szybkie rozpoznanie i ewentualne leczenie ma kluczowe znaczenie, gdyż w przeciwnym razie może dojść do poważnych powikłań zdrowotnych. Co istotne, nawet jeśli nie jest jeszcze do końca wiadome, dlaczego kot ma biegunkę, należy pamiętać o zapewnieniu mu takiej ilości płynów, aby nie dopuścić do odwodnienia.
Długotrwała biegunka u kota
Jednym z bardzo niepokojących symptomów jest niewątpliwie długotrwała biegunka u kota. Przyczyny tego stanu można szukać np. w chorobie jelit, jednak nie powinno się poprzestawać na domysłach, zwłaszcza jeśli do niestrawności dojdą inne objawy, np. apatia, nagła utrata wagi, trudności z oddychaniem, wymioty.
Przed samą konsultacją z lekarzem weterynarii można zadbać o pupila we własnym zakresie. Najważniejsza kwestia to utrzymanie odpowiedniego poziomu wody w organizmie i ewentualne wprowadzenie lekkostrawnej diety, a jeśli to ostra niestrawność, lepiej odstawić zwierzakowi jedzenie na kilka–kilkanaście godzin, choć nie dłużej niż jedną dobę.
Co więcej, warto przyjrzeć się jego odchodom. Wymioty i biegunka u kota to objawy, które mogą wskazywać na pasożyty – niektóre z nich są widoczne gołym okiem w kale, np. tasiemiec lub glista, jednak dla pewności lepiej wykonać odpowiednie badania, aby wykluczyć tę konkretną przyczynę niestrawności.
Kiedy należy udać się do lekarza weterynarii w sprawie biegunki u kota?
Ważnym zadaniem, jeszcze przed udaniem się do gabinetu weterynaryjnego, jest uważne, regularne obserwowanie, jak czuje się kot – biegunka niekiedy ustaje samoistnie w niedługim czasie, a w takim wypadku nie trzeba umawiać się do specjalisty – domowa opieka w zupełności wystarczy. Jeśli po dwóch dniach objawy nie ustaną, lepiej nie zwlekać z konsultacją, ponieważ jeśli to długotrwała biegunka u kota, przyczyny mogą mieć podłoże chorobowe.
W tej czy innej sytuacji duża odpowiedzialność spoczywa na barkach opiekuna czworonoga, ponieważ znajomość różnych symptomów i ewentualnych zagrożeń ma duże znaczenie w prawidłowym ocenieniu stanu zwierzęcia, a następnie zareagowaniu tak, aby w możliwie najszybszy i najmniej bolesny sposób pozwolić mu wydobrzeć.
Biegunka z krwią u kota
Biegunka z krwią u kota to poważnym objaw, który wymaga natychmiastowej wizyty u lekarza weterynarii. Jest szczególnie niebezpieczna pod tym względem, że prowadzi do utraty dużej ilości płynów i elektrolitów w krótkim czasie. Ustalenie przyczyny tego stanu razem z lekarzem pomoże wdrożyć odpowiedni sposób leczenia, a co za tym idzie – przyspieszy proces powrotu do pełni sił.
Wymioty i biegunka u kota
Czasem zdarza się, że kot ma biegunkę po mokrej karmie albo w związku ze zmianą diety. Następujący wówczas rozstrój żołądka bywa chwilową niedogodnością, którą trzeba dzielnie znieść razem z pupilem. Jeśli jednak sytuacja zacznie się wyraźnie pogarszać, bo – przykładowo – kot wymiotuje, należy zgłosić się do lekarza weterynarii na konsultację, aby potwierdzić lub wyeliminować podejrzenia poważniejszych problemów ze zdrowiem.
Jak leczyć kota z biegunką?
Po ustaleniu przez lekarza weterynarii, dlaczego kot ma biegunkę, można wdrożyć proces leczenia. Terapia niechcianej przypadłości zależy w dużej mierze od jej przyczyny. Jeśli mowa o zarażeniu pasożytami, lekarz może przepisać odpowiednio dobrane leki przeciwpasożytnicze, natomiast w przypadku nagłej zmiany diety lub błędu żywieniowego wystarczy stabilizacja kociego jadłospisu.
Jednocześnie należy pamiętać, że samodzielne leczenie biegunki u kota, zwłaszcza bez doświadczenia oraz wiedzy, może być niebezpieczne, a nawet pogorszyć sytuację. Konsultacja ze specjalistą i stosowanie się do zaleceń to najpewniejsze rozwiązanie, aby zapewnić pupilowi dobrą opiekę.
Co podać kotu na biegunkę?
Biegunka, jak niemalże każdy inny objaw chorobowy, przyczynia się do osłabienia zwierzęcia i wystawienia na próbę jego systemu odpornościowego. To szczególnie istotne w kontekście kociąt, które są narażone na niestrawność w trochę większym stopniu niż starsze osobniki, choćby ze względu na niedojrzały układ trawienny. Ponadto, jeśli dojdzie do zachorowania, trzeba przełożyć wszelkie szczepienia kota, dopóki zwierzę nie wróci do zdrowia.
Żeby mu w tym pomóc, należy zastosować się do zaleceń w kwestii wprowadzenia farmakoterapii dostosowanej do przyczyny niestrawności. We własnym zakresie warto pamiętać o odpowiednim nawodnieniu kota i podawania mu lekkostrawnych posiłków, coby nie przyczynić się do zaostrzenia biegunki. Ustabilizowanie diety ze wskazówkami lekarza weterynarii może pomóc w szybkim powrocie do zdrowia.
Na szczególną troskę zasługują również te osobniki, które przechodzą przez okres godowy. Marcowanie samo w sobie jest uciążliwe, a dodatkowe obciążenie w postaci objawów chorobowych może jeszcze bardziej utrudnić życie i czworonoga, i opiekuna. Żeby dowiedzieć się, jak zaradzić takim scenariuszom, przeczytaj nasz artykuł o rui u kota.
